11-р бүлэг
|Өглөө|
Кисү:Хаа бид 2 ягаад нүцгэн байгаан болоо
Рүки:Ахх сайхан амар лаа сайхан амарсан уу хайраа
Кисү:Сайхаан(Өлсөөдайнаа)
Рүки:Хоол зөндөө тэнд байгаа за юу
Кисү:Хаана ?
Рүки:(Инээх) хаана байхав дээ гал тогоонд
Кисү:Хаа тийм шдэ.Ингхэд өчигдөр хоёулаа хийлүү
Рүки:Үгүй шдээ
Кисү:Заза хурдан юм идэх минь(хувцасаа өмсөх)
Рүки:Би ээж аавтай чинь уулзах хэрэгтэй байна яваад ирэе
Кисү:Яах гэж байгаан тэр хоёр бараг намайг үхээсэй гэж боддог биз
Рүки:Заза би ямартай ч яваад ирэе(үнсэх)
Кисү:Чамгүйгээр би яаж энд байх юм
Рүки:Зүгээр дээ ургамал байгаа шдэ хүссэн бологноо тэрнээс хүсэж болно тэр сайхан сэтгэлтэй шүү
Кисү:Заза хурдан ирээрэй
Рүки:За
Рүки гэрээсээ гараад гараа дээш өргөөд алгаа хавсрах төдийд 25 настай сайхан залуу болж хувираад хар машинд суугаад кисүгийн гэрлүү хөдлөв
|Кисүгийн гэрийн гадна|
Рүки:(Хонх дарах)
Ноён Пак:Хэн бэ ?
Рүки:Сайн байна уу сэтгэл зүйч Жисог байна
Ноён Пак:Манайд тийм хүн ирэхгүй дээ айл андуурсан уу залуу минь
Рүки:Айл андуураагүэ танай хүүгийн талаар ярилцах гэсэн юм
Ноён Пак:Заза ордоо залуу минь
|Гэрт|
Рүки:(Кисү хурдан ирээрэй гэсэн шдэ)За би шууд год асуудалдаа ороё та хүүгийнхээ бага нас болоод ямар харилцаатай байдгаа хэлнэ үү
Ноён Пак:Шулуун зантай хүү юм.За ах нь сайн яриад өгөе.Эхнэр бид хоёр хүүгийнхээ бага насыг аз жаргалтай байсан гэж хэлж чадахгүэ бага байхад нь анхаарал тун бага хандуулдаг байсан одоо ч хэвээрэй рүү минь их сэтгэлийн зовлонтой байдаг байх....
Рүки:Ингээд л болоо юу ?
Ноён Пак:Үгүй дээ залуу минь ах эгч хоёр нь хамаг л амьдралаа ажилд зориулсан улс хүү минь бага насаа эгчтэйгээ л өнгрүүлсэн тэр биднийг үзэн яддаг байх эцсийн эцэст тэрний л төлөө холийн хол уурхайд ажил хийж байна шүү дээ бид биеийн амрыг бодсон бол ажлаасаа гараад ойр зуурын юм хийгээд л хэвтэж байгаа гэтэл тэгээгүй тэрнийг сургах сургуулийн төлбөрийг,өмсөж зүүх,идэж уухыг нь залгуулах гэж тэр шүү дээ...
Рүки:Юу юу!! наад идэж уух өмсөж зүүх чинь тэрний бага насны дурсамжыг орлохгүй яаж ингэж хэл чадаж байнаа ядаж түүнийг үүрч гүйгээд аав нь хайртай шүү гэж хэлж байсан уу(уйлах)
Ноён Пак:Залуу минь тэр аз жаргалтай дурсамжтай үлдлээ гэж бодоё гэхдээ тэр ирээдүйд яаж юугаараа амьдрах юм тэр сайхан дурсамж чинь мөнгө гаргаад өгөхгүй тэр биднийг үзэн ядаж байсан ч бид хайртай тэр мэдэхгүй л дээ...
Рүки:Тэгвэл тэгвэл тэр яаж аз жаргалтай байх юм бээ!?!?(уйлах)
Ноён Пак:Чи яг л хүүд минь хайртай залуу эсвэл охин шиг загнаад байна чи сэтгэл зүйч юм бол гарах шийдлийг мэдмээр л юм
Рүки:Намайг өршөөгөөрэй(нусаа татах)Би ингээд явая даа~
Энэ хооронд Рүкигийн гэрт
Кисү:Хаа сайхан идлээ(инээх)хаа одоо нэг сайхан...
Кисү:Хөөе ургамалаа
Ургамал:Юу болоов
Кисү:Юу ч байсан гаргаж өгч хийж чадах уу...
Ургамал:Тийм
Кисү:Тэгвэл яг Рүкигийх шиг эрхтэнг гаргаад өгөөч....
Ургамал:Май энийг аваад тэр унталгын өрөө лүү хурдан орж үз
Кисү:Заза намайг битгий хараарай за(энэ яг Рүкигийх шиг юм бас үстэй ч байх шиг үсийг нь ягаад авдаггүй байнаа хацар ирвэгнүүлээд байдаг шд)
Ургамал:Би энэ гэрийн бүх юм
Кисү:Хаа эвгүй юм аа...
Кисү унталгын өрөөнд орж орон дээр хэвтээд Ургамлын өгсөн эрхтэнг хажуудаа тавиад хувцсаа тайлж хөлөө алцайлган 2хуруугаараа суллаж эхлэв...
Кисү:Хннг хаа
Кисү суллаж байгаад ургамлын өгсөн эрхтэнг зөөлхнөөр анус руугаа хийж Рүкигийн нэрийг дуудан гиншэж эхлэв
Кисү:Хннг ахх(тавих) хаа дөнгөж эхлэж байхад тавьчих юм үкэ л юм даа (инээх)
Удалгүй Рүки орж ирээд Кисүг ургамлаас асуув
Ургамал:Тэр унталгын өрөөнд байгаа биеээ хэвийн байдалд оруулаарай эзэнтээн
Рүки:За
Рүки унталгын өрөөн ороод Кисүг хараад гайхав
Кисү:Хаа эрт ирхийг чинь мэдсэн бол жоохон хүлээдэг байж
Рүки:Өнөөдөр юу ч хиймээргүй байна тэврээд унтлаа шүү
Кисү:Юу вээ хийхгүй байсан юм уу
Рүки:Үгүэ маргааш өглөө болъё хонгор минь(үнсэх)
Кисү:Заа~
Үргэлжлэл бий...